Cronica de l’agachaire

Sant Argimir

Vaquí mai un d’aquelei sants que te semblon venir de l’autre monde ! E per un còp es un pauc lo cas, d’abòrd que, maugrat son nom germanic, comencet promier una vida de musulman dins l’Andalosia des annadas uech cent…

Renomat per sa probitat, aquesta l’aviá menat a una bèla carriera a la cort dau rèi sarrasin de Cordoa (qu’èra sa capitala), Maumet II. Mai finisset que se retiret dins un convent per tenir una vida de preguieras e de contemplacion.

Pasmens, sa carriera bèla li aviá vaugut lei jalosiás costumieras a pariera situacion, e n’i a que se vouguèron revenjar. L’acusèron d’aguer mau parlat dau profèta, que n’auriá dich qu’èra un gusàs, un scelerat, un vertadier capolier de maufatans, mai que Jèsus, au contrari, èra l’egau de Dieu, emai Dieu quitament, e qu’aviá ren au-dessús d’eu…

Aqueles acusacions lo menèron au jutge, onte ne’n deneguet ren. Lo carguèron de cadenas e lo metèron en preson per de dire de li far cambiar sei vistas. Mai coma, quauquei jorns après, èra totjorn pas lo cas, l’estaquèron sus un estaudet e lo trauquèron d’un còp d’espasa. Aquò se passava lo 28 de junh de l’an 856.

Après, lo pengèron a una poténcia, onte lo laissèron, jusqu’au moment qu’una arma piosa lo destaquet e lo fet enterrar dins la glèisa d’un martiri locau dau sègle IV, sant Aciscle, a costat pereu de sant Perfiech...

Jean-Yves ROYER

cordoue