RIBON-RIBANHA

a l’adreça : ribonribanha@yahoo.fr

"La garderem ribon-ribanha, nòsta rebèla lenga d’Òc !"

Lòng de Lop

La nuech curbiá encar’ un estrech camin fons

Ont ’anant lentament, veguèri, dau vabret,

Un rainard desboscat, matinier e discrèt,

Cabussar, silenciós, dins lei sornei boissons.

 

Sus un rocàs tot plan, m’assetèri, rendut.

Una darriera estèla d’un òr vengut palle

Lusiá dins l’aiga viva dei nuanças d’opale,

Que s’èra lo levant d’escarlata tenhut.

 

Un timide quinçon cantèt lo preludi

D’un còr melodiós qu’ anonciava lo jorn.

Mi chalavi, seren, de la patz de l’entorn,

Urós, luenh dau monde qu’ aviáu en ódi.

 

Sota lei rais naissents d’aquel’ ora novèla,

A la poncha dei joncs tot regolants d’aiganha,

S’alumavan de lutz ai dentelas d’aranhas,

Qu’enlusián lo torrent d’una auròra irreala.

 

Un tronc de pin gavòt, mes aicí per lo cèu

Serviá de pònt entre la riba e l’onda. Lèu,

Venguèt un esquiròu, que leis uelhs auçats vèrs

 

L’amont, dau riu, espinchavi lo mistèri.

Beguèt longanhejant, mai parpelejèri,

E lo temps arrestat, corrèt subran, pervèrs.

 

Temps perdèri

Andrieu GOYOT