Cronica de l’agachaire

Chronique pour ce samedi 27 décembre 2008

en lenga nòsta

Sant-Joan d’Ivèrn

Per l’Agachaire

La tradicion crestiana vei dins aqueu sant Joan que se festeja encuei l’apòstol de Jèsus, l’Evangelista, e pereu l’autor de l’Apocalipsi. Encuei, l’òm pensa qu’èron tres personas diferentas, mai aquò lèva ren ai racòntes de sa vida per la Legenda daurada, ara ben oblidats.

Un d’aqueles ei ben ara de sason. Comença ansin dins lo tèxte occitan : « Un dia un maistre que avia a nom Craton fes amassar grand pòble per mostrar que òm lo mond deu menespresar. » E aqueu mèstre, per provar aqueu mespretz, aviá demandat a dos joves richàs de vendre tot son patrimòni, e de lo plaçar dins quauquei diamants, que costavon una fortuna. Aquò fach, lo Craton li lei faguet espeçar davant tot lo monde. Sant Joan que just passava sus la plaça, ne’n fuguet escandalisat : li diguet que puslèu que de degalhar tant de sòus, aurián mielhs fach de lei donar ais paures. Craton s’encanhet, et li respondet que se son Dieu pensava ansin, aviá que de tornar rapedaçar aqueles tròç de diamants. « E sant Joan fes amassar las polveras. E quant ac Dieu preguat, tornet las al primier estament. E’l maistre e’ls joves òmes convertiron se a la fe. » Ben entendut, vendèron sei diamants, e ne’n donèron lo produch ais paures.

Ailàs, tot aquò ei ren qu’una legenda medievala, e de causas ansin se veson gaire mai encuei qu’aièr…